جهان همچون اراده و تصور

جهان همچون اراده و تصوّر (Die Welt als Wille und Vorstellung)

کتابی در فلسفه، نوشتۀ آرتور شوپنهاور، به زبان آلمانی، منتشرشده در ۱۸۱۹. این کتاب، که مهم‌ترین اثر شوپنهاور به‌شمار می‌رود و تأثیری قاطع و انکارناپذیر بر آرای فلاسفۀ بعد از خود ازجمله نیچه و ویتگنشتاین نهاده، در چهار کتاب تدوین شده است: کتاب اول، دربارۀ جهان همچون تصور؛ کتاب دوم، درجات و صور تجلی اراده؛ کتاب سوم، که دربردارندۀ نظریۀ زیباشناسی شوپنهاور است؛ کتاب چهارم، که آرای شوپنهاور را دربارۀ دین و اخلاق دربردارد. شوپنهاور، با بازگشت به فلسفۀ کانت، تند‌ترین نقدها را بر فلسفۀ هگل وارد کرد. بنیادی‌ترین اندیشۀ مندرج در جهان همچون اراده و تصور این اندیشه است که جهان چیزی نیست جز تصور فاعل شناسایی، و آن‌چه شیء فی‌نفسه را نمی‌توان از بیرون شناسایی کرد و یگانه حامل اصلی شناسایی آن اراده است. مؤلف در کتاب سوم، ضمن بحثی دربارۀ هنر، قصد آن دارد که هنر را چونان راه رهایی از قیوداتی بنمایاند که شناخت بر آدمی و بر فلسفه تحمیل می‌کند. اساس نظریۀ اخلاق شوپنهاور بر ردِ هر نوع اخلاق دستوری استوار است. این کتاب، به‌رغم همۀ نقدهایی که بر آن وارد است، از دو جنبه حائز اهمیت است؛ بهادادن به تشخص فردی آدمی، و تبیین انتقادی ایدئالیسم و تاریخ‌باوری.