حزب اتحاد
حزب اتحّاد
از احزاب ائتلافی در ایران. در شهریور ۱۳۲۶ش سه حزب مردم، وحدت ایران، و فرزندان، با یکدیگر ائتلاف کردند و حزبی به نام حزب اتحاد تشکیل دادند. حزب مردم در ۱۳۲۳ش از تغییر نام حزب دیگری به نام حزب اتحاد ملی تشکیل شده بود. سید محمدصادق طباطبایی، سید احمد بهبهانی، مرتضی قلی و عزیزالله بیات، عباسقلی و امان‌الله اردلان، ذبیح‌الله صفا، مهدی ملک‌زاده، و مظفر بقایی از رهبران حزب مردم بودند. حزب وحدت ایران در واقع انشعابی از حزب ایران بود که در ۱۳۲۵ش در اعتراض به ائتلاف این حزب با حزب توده تشکیل شد. رهبری حزب وحدت ایران را شمس‌الدین جزایری به‌عهده داشت. محمد تقی بهار، ارسلان خلعتبری، سید‌حسین زعیم، رحیم صفاری، محمدامین ریاحی، هادی اشتری، محمدحسین میمندی‌نژاد، ناصر نجمی، مسعود ملکی، حسین نزیه، سید مهدی پیراسته، جعفر شهیدی، و مرتضی مصور رحمانی از دیگر رهبران حزب وحدت ایران بودند. حزب یا جمعیت فرزندان ایران تشکل کوچکی بود که روزنامه‌ای به نام عالم به‌عنوان ارگان رسمی خود منتشر می‌کرد. رهبری حزب ائتلافی اتحاد را سید محمدصادق طباطبایی به‌عهده داشت. روزنامه‌های صدای مردم و اتحاد از سوی این حزب انتشار می‌یافت. حزب اتحاد دوام و فعالیت چندانی نداشت و در مقایسه با دو حزب از احزاب تشکیل‌دهنده خود ـ مردم و وحدت ایران ـ نام و آوازۀ کمتری یافت.