حلال

حَلّال (solvent)

 

ماده‌ای که ماده‌ای دیگر را در خود حل می‌کند. (← محلول). حلال‌ها معمولاً مایع‌اند. هر چند رایج‌ترین حلال آب است، در تداول عامه، اصطلاح حلال به مایعاتی آلی با نقطۀ جوش پایین اطلاق می‌شود که استفاده از آنها در مکان بسته مضر و خطرناک است و ممکن است موجب مشکلات تنفسی، کبدی یا اختلالات عصبی شوند. حلال‌های آلی متداول عبارت‌اند از مواد حاصل از تقطیر نفت خام در چسب‌ها، زایلول در رنگ‌ها، الکل‌ها در رزین‌های طبیعی و سنتزی، از‌جمله لاک جلا، استرها در لاک‌ها، از‌جمله در لاک ناخن، کتون‌ها در رزینها و لاک‌های سلولزی، و هیدروکربن‌های کلردار شده، مانند رنگ‌بر‌ها و مواد مصرفی خشکشویی. بخارات برخی از حلال‌ها از هنگام استنشاق، ازجمله بوکردن چسب، بر ادراک و رفتار تأثیر می‌گذارند. دریافته‌اند که استنشاق حلال علاوه بر آسیب به مغز و شش‌ها منجر به خفگی نیز می‌شود.

 

---