حسن مثنی
حسن مُثَنّی (۴۴ـ۹۷ق)
فرزند امام حسن مجتبی (ع) و از فضلا و بزرگان بنی‌هاشم. مردی شجاع و دلاور بود. در واقعۀ عاشورا شرکت داشت و دلاوری‌ها از خود نشان داد. تنها مجروحی بود که زنده ماند. با فاطمه دختر امام حسین (ع) ازدواج کرد و از او دارای سه فرزند ذکور شد به نام‌های عبدالله‌المحض، ابراهیم‌الضمر و حسن‌المثلث که عمدۀ سادات حسنی از ذریۀ این سه نفرند. نخستین نفر از سادات حسنی بود که علیه بنی‌امیه شورید و عبدالرحمان بن اشعث با او بیعت کرد. اما پس از به‌قتل رسیدن عبدالرحمان، حسن مثنی متواری شد. عاقبت سلیمان بن عبدالملک، خلیفۀ اموی، او را مسموم کرد. حسن مثنی از پدرش امام حسن (ع) و همسرش فاطمه و عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب روایت کرده است. وی متولی جمع‌آوری صدقات امیرالمؤمنین (ع) بود.