حمله هوایی
حملۀ هوایی (air raid)
حمله‌ای که از هوا معمولاً بر روی هدف‌های غیرنظامی همچون کارخانه‌ها، خطوط راه‌آهن یا مراکز ارتباطی، مخابراتی صورت می‌گیرد (← بمب). حمله‌های هوایی درخلال جنگ جهانی دوم با پیدایش هواپیمایی نظامی آغاز شد؛ اما تولید بمب‌افکن‌های دوربُرد بود که در طول جنگ جهانی دوم باعث بروز حملات منظم و گسترده شد. نخستین حمله‌های هوایی در جنگ جهانی اول با کشتی‌های هوایی صورت گرفت، زیرا فقط آن‌ها بُرد لازم را داشتند. اما در مراحل بعدی جنگ از هواپیماهایی استفاده شد که عملکردشان بهبود یافته بود. بمباران عموماً بی‌هدف و کور بود و علت آن دشواری هدف‌گیری دقیق نخستین بمب‌های رایج در آن زمان بود. علی‌رغم ماهیت نسبتاً محدود این‌گونه حملات بی‌هدف، تعداد تلفات بریتانیا ۴,۸۳۰ نفر و آلمان ۲,۵۸۹ نفر بود (۱۹۱۴ـ ۱۹۱۸). در حملاتِ دو طرفِ درگیر در جنگ جهانی دوم هزاران نفر کشته شدند؛ جالب این‌که حملات هوایی و «برق‌آسا»ی آلمان بر روی لندن و دیگر شهرهای بریتانیا (۱۹۴۰ـ۱۹۴۱)، استفاده از بمب‌های آتش‌زا در درسدن در فوریۀ ۱۹۴۵، و حملات هوایی با بمب‌افکن و راکت از آن زمان تاکنون تاکتیک نظامی استاندارد بوده است. نخستین راکت‌هایی که در حملات هوایی به‌کار برده شد آلمانی و با نام V۱ و V۲ بود. این «بمب‌های پرنده[۱]» باعث شد که هزاران نفر در حمله به لندن و دیگر شهرهای اروپای غربی در ۱۹۴۴ کشته شوند. درخلال جنگ خلیج فارس در ۱۹۹۱ نیروهای ائتلافی سازمان ملل (UN)حملات هوایی بی‌شماری بر روی بغداد، پایتخت عراق، صورت دادند، که در اثر آن تأسیسات نظامی، پادگان‌ها، و شبکه‌های ارتباطی، مخابراتی عراق منهدم شد (حدود ۲۵۰ هزار غیرنظامی نیز کشته شدند).
- ↑ flying bomb