حیدرانلو
حِیْدَرانْلُو
طایفۀ کُرد، از طوایف زیلان، ساکن نواحی موش و بایزید در جمهوری ترکیه و خوی و ماکو در آذربایجان غربی. جمعیت این طایفه در اواخر قاجاریه نزدیک به ۲هزار خانوار چادرنشین بود. امروزه چادرنشینی در میان حیدرانلوها برافتاده است و اغلب اعضای آن یک‌جانشین شده‌اند. تردد حیدرانلوها در میان دو کشور ایران و عثمانی در عصر قاجاریه بارها موجب مناقشه شد. بعضی حاکمان آذربایجان غربی و موش و بایزید برای افزایش درآمد، مانع از عزیمت طایفۀ حیدرانلو به آن‌سوی مرز می‌شدند. دولت‌های ایران و عثمانی در چندین قرارداد و معاهده، تعهد کرده بودند که یا مانع از استقرار اجباری آن طایفه شوند، یا از تجاوزات آن‌ها جلوگیری کنند. دولت ایران در ۱۳۰۹ـ۱۳۱۰ش، به تشخیص پهلوی اول صدها خانوار از این مردم را به‌همراه گروه‌های دیگری از چادرنشینان آذربایجان غربی به دشت قزوین تبعید کرد و در روستاهای منطقه جای داد. اغلب اینان پس از سقوط پهلوی اول در شهریور ۱۳۲۰ش، تبعیدگاه‌های خود را ترک کردند و دوباره به خوی و ماکو بازگشتند.