خواجه علی صفوی

خواجه علی صفوی ( ـ فلسطین ۸۳۰ق)

عارف ایرانی و از نیاکان صفویان، فرزند صدرالدین موسی و نوۀ شیخ صفی‌الدین اردبیلی. در ۷۹۴ که پدرش درگذشت بر مسند ارشاد او نشست. پدرش را که فرزند صفی‌الدین بود صفوی و او را که فرزند موسی بود موسوی می‌گفتند و گویا همین نسبت سبب شد که بعدها نسب صفویان را به امام موسی کاظم (ع) رساندند. خواجه علی از مشایخ با نفوذ آذربایجان و اران بود، چنان که در ۸۰۶ق که امیرتیمور گورکانی از جنگ با بایزید عثمانی اول بازمی‌گشت در اردبیل به زاویۀ خواجه علی رفت و با او دیدار کرد. تیمور، به خواهش خواجه علی، اسیرانی را که در جنگ با بایزید گرفته بود آزاد و اردبیل و همه روستاهای آن را وقف خاندان صفوی کرد. بسیاری از این اسیران که به روملو آوازه یافتند در اردبیل ماندند و در شمار مریدان شیخ درآمدند. شیخ خواجه علی در پایان زندگی خود به سفر حج رفت و در بازگشت از این سفر در فلسطین درگذشت. خواجه علی شعر نیز می‌گفت و به نام خود تخلص می‌کرد.