دیهیم
دِیْهیم
نوعی سربند، حلقه‌ای طلایی با بلندایی در حدود پنج سانتی‌متر، آراسته به جواهرات و برگ و گل. نمونه‌ای از آن در نقش‌های بیستون بر سر داریوش و دو شاهزادۀ پشت سر اوست. زنان هخامنشی دیهیم‌هایی کنگره‌دار بر سر داشتند که برخی مزین به تصاویر بودند. در روزهای عید و مراسم رسمی دیهیم بر سر می‌گذاشتند. در بخارای قرن ۵م، دیهیم را با یک هلال ماه فلزی در جلوی آن می‌آراستند. گاه دیهیم را روی کلاه می‌گذاشتند، مانند تصویر دو رقاص در نقاشی‌های دیواری کاخ جوسق‌الخاقانی در سامره در قرن ۳ق و گاه با جواهراتی تک یا گل‌آذین‌هایی به شکل هلال تزیین می‌شد، مثل تصاویر صور فلکی زنان در کتاب صورالکواکب الثابتة. در نقاشی‌های دیواری و سفالینه‌های جلادار در مصر دورۀ فاطمی و نیز دست‌نوشتۀ ورقه و گلشاه عیوقی، زنان دیهیم‌هایی مرصع به سر دارند که سبک آن اقتباس از تاج‌های سلطنتی ساسانی است.