رایین ، اسماعیل (بوشهر ۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۵۸ش)
رائین، اسماعیل (بوشهر ۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۵۸ش)
| اسماعیل رایین | |
|---|---|
| زادروز |
بوشهر ۱۲۹۸ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۵۸ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | روزنامه نگار |
| شغل و تخصص های دیگر | مورخ |
| آثار | ترجمه انجمن های سری در انقلاب مشروطیت ایران (تهران، ۴۶ـ۱۳۴۵) و حقوق بگیران انگلیس در ایران (تهران، ۱۳۴۷) |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
روزنامه‌نگار و مورخ سیاسی دورۀ پهلوی. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه، در ۱۳۲۳ش به تهران آمد و در ادارۀ پست و تلگراف مشغول به کار شد. فعالیت مطبوعاتی خود را از ۱۳۱۸ش با نگارش مقالاتی در نشریۀ خلیج فارس بوشهر آغاز کرد و از ۱۳۲۰ش به بعد، پیوسته به کار مطبوعاتی در نشریاتی چون کیهان، خواندنی‌ها، تهران مصور، آتش و روشنفکر پرداخت. با گردآوری اسناد و مدارک سیاسی و تاریخی و شرح حال رجال متنفذ در دورۀ پهلوی و قاجار، مقالات جنجالی و افشاگرانه‌ای نوشت. رائین به کشورهای سوریه، لبنان، امریکا، انگلستان، شوروی و اسرائیل سفر کرد و در این سفرها اسناد و مدارکی برای کتاب‌های خود فراهم نمود. او از دهۀ ۱۳۴۰ با ساواک و دربار روابط بسیار محرمانه‌ای داشت، با این همه، به‌‌عنوان نویسنده و مورخی مستقل و ضدرژیم شناخته می‌شد و در ۱۳۴۴ش به عضویت هیئت مدیرۀ سندیکای نویسندگان و خبرنگاران درآمد. مهم‌ترین و پرآوازه‌ترین کتاب او فراموشخانه و فراماسونری در ایران (۱۳۴۶ـ۱۳۴۷) در ۳ جلد است که شرحی تاریخی است از فراماسونری، معرفی لژها و سیاهه‌ای از نام‌های فراماسون‌های ایرانی در دورۀ قاجار و پهلوی. از آثار دیگر اوست: ترجمۀ انجمن‌های سرّی در انقلاب مشروطیت ایران (تهران، ۴۶ـ۱۳۴۵) و حقوق‌بگیران انگلیس در ایران (تهران، ۱۳۴۷).