پانک
پانْک (punk)
جنبشِ جوانانِ عاصی اواخر دهۀ ۱۹۷۰، که مظاهر آن را در مُد لباس و موسیقی می‌توان دید که به‌قصدِ ایجاد شوک یا حتّی ترس صورت می‌گرفت. پانک راک۱ در انگلستان آغاز شد و بر اجراهای خشونت‌بار در قالب آکوردهای سه‌تایی، قالب‌بندیِ زمانیِ سه‌دقیقه‌ای تأکید داشت و از نمونه‌های آن به کارهای سِکس پیستولز۲ می‌توان اشاره کرد. زیبایی‌شناسیِ پانک بار دیگر با ایجاد نوستالژی نسبت به آن در دهۀ ۱۹۹۰ رواج یافت، و پشتیبانِ آن یک جنبشِ نئوپانک۳ در امریکا و گروه‌هایی همچون کْلَش۴ بود، که از جایگاه «کلاسیک»های راک اند رول۵ برخوردار بودند. نفیِ آنچه که تاکنون موجود بوده ویژگیِ پانک راک است که بیش از یک دهه گروه‌های امریکایی موسوم به گاراژ۶ را به‌خود مشغول کرد؛ رِگه۷ و راکابیلی۸ بر کْلَش که موفق‌ترین گروهِ پانک انگلیسی بوده است عمیقاً تأثیر گذاشتند. جنبشِ پانک، زنان بیشتری را واردِ راک کرد (مانند اسلیتس۹ ۱۹۷۷ـ۱۹۸۲) و از ویژگی‌های ضدنژادپرستی و ضدسنت برخوردار بود. محدودیت‌هایی که این نوع موسیقی به‌سبب تأکید بر آماتوریسم و برانگیختن خشونت داشت به زوالِ آن انجامید، امّا جنبه‌هایی از این موسیقی هنوز هم در بخشِ غیرتجاریِ موسیقی پاپ (موسوم به هاردکور (هستۀ سخت)۱۰) و گرانج۱۱ دیده می‌شود.
punk rock
Sex Pistols Neo-punk Clash rock ‘n’ roll garage reggae rockabilly Slits hardcore grunge