پاتاگونیا
پاتاگونیا (Patagonia)
ناحیه‌ای جغرافیایی در امریکای جنوبی، در جنوب آرژانتین و شیلی، با ۷۸۰هزار کیلومتر مربع مساحت. این فلاتِ پهناورِ کم‌جمعیت از ریو کلرادو[۱]، در مرکز آرژانتین، تا تنگۀ ماژلان[۲] در جنوب و از دامنه‌های شرقی کوه‌های آند[۳] تا ساحل اقیانوس اطلس گسترش یافته است. استان‌های نئوکن[۴]، ریو نگرو[۵]، چوبوت[۶]، و سانتا کروس[۷] را در خود جا داده است. شهرهای بزرگ آن عبارت‌اند از بندر کومودورو ریواداویا[۸]، در آرژانتین، و پونتا آرناس[۹]، در شیلی. پرورش گوسفند در این ناحیه بسیار رواج دارد. پاتاگونیا دارای منابع مهم زغال سنگ و نفت است و نهشت‌های اورانیوم در ۱۹۹۳ در آن کشف شدند. میزان بارش باران در بخش شرقی پاتاگونیا ناچیز و بخش اعظم آن بیابانی است. بخش غربی آن تعدادی دریاچۀ پراکنده دارد. بهره‌برداری از میدان‌های نفتی در ایالت‌های چوبوت و نئوکن به‌تازگی آغاز شده است. ایجاد پارک‌های ملّی در نزدیکی کوه‌های آند نیز سبب رونق صنعت گردشگری در این منطقه شده است. فردیناند ماژلان[۱۰] در ۱۵۲۰ پاتاگونیا را کشف کرد؛ آرژانتین و شیلی نسبت به آن ادعای مالکیت داشتند تا این‌که این منطقه در ۱۸۸۱ بین دو کشور تقسیم شد.