همای و همایون

هُمای و هُمایون

سرودۀ خواجوی کرمانی، مثنوی عاشقانۀ فارسی در بحر متقارب در ۴,۴۰۷ بیت. این مثنوی که نخستین منظومه از خمسۀ خواجو است در مورد داستان عشق همایون با همای دختر فغفور چین است. خواجو آن را در ۷۳۲ق به پیروی از اسکندرنامۀ نظامی سروده و در آن ابوسعید بهادرخان و وزیر او غیاث‌الدین محمد رشیدی را ستوده است. همچنین تأثیر شاهنامه در آن محسوس است. دانسته نیست که داستان این مثنوی ساختۀ شاعر است یا برگرفته از داستانی کهن. همای و همایون در لاهور (۱۲۸۹ق) و بمبئی (۱۳۲۰ق) و به کوشش کمال عینی در تهران (۱۳۴۸ش) به‌چاپ رسیده است.