رویم بن احمد ( ـ بغداد ۳۰۳ ق)
رُوَیْم بن احمد ( ـ بغداد ۳۰۳ق)
عارف و از مشایخ صوفیه. حدیث را از لیث بن سعد و دیگران آموخت. فقه را نیز فراگرفت، و خود درشمار فقیهانِ مذهب ظاهریّه درآمد. قرائت را نیز از ادریس بن عبدالکریم حدّاد آموخت. علم تفسیر را خوب می‌دانست و در تصوف از مصاحبان جنید بود. ابوعبدالله خفیف شیرازی نیز او را از تمامی مشایخ روزگار خود برتر می‌دانست. در آخر عمر، قاضی بغداد شد و زندگی محتشمانه‌ای درپیش گرفت. با این حال، رویم بارها مورد انتقاد صوفیان واقع شد. شماری کلماتِ کوتاه صوفیانه، از او به‌جا مانده است.