وانگ ای دان
وانگ ای دان (۱۹۶۶)(Wang yi dan)
ایران‌شناس چینی. در ۱۹۹۰ از دانشگاه پکن در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشنامۀ فوق‌لیسانس گرفت. در ۱۹۹۹، در همین رشته از دانشگاه تهران دانشنامۀ دکتری گرفت. سپس در دانشگاه پکن به تدریس زبان و ادبیات فارسی پرداخت و به ریاست بخش فارسی این دانشگاه نیز برگزیده شد. از آثارش: تصحیح تاریخ چین در جامع‌التواریخ خواجه رشیدالدین فضل‌الله همدانی (۱۳۷۹ش)؛ ترجمۀ بخش اساطیر ایران از کتاب دورۀ اساطیر مشرق‌زمین (پکن، ۱۹۹۹)؛ ترجمۀ داستان‌های عامیانۀ ایران با همکاری دیگران (۲۰۰۱)؛ ترجمۀ دفتر چهارم مثنوی مولوی (۲۰۰۲).