پلنگینه پوش
پَلَنْگینه‌پوش
منظومه‌ای پهلوانی ـ عاشقانه، به گرجی سرودۀ شوتا روستاولی ( ـ ح ۱۲۱۶). در ۱۵۸۷ بند چهارپاره‌گون مقفی در وزن شعر کلاسیک گرجی سروده شده است. داستان دربارۀ تیناتین، دختر روستیوان، پادشاه عرب است که همراه شاه و خدم‌و‌حشم پدر به شکارگاه آمده؛ در آن‌جا به پلنگینه‌پوشی برمی‌خورد که ناگهان ناپدید می‌شود. دختر شهسوار خود، آوتاندیل را درپی او می‌فرستد و معلوم می‌شود که درپی معشوق خود می‌گردد. سرانجام پس از ماجراهایی پلنگینه‌پوش با معشوق خود، و تیناتین با آوتاندیل ازدواج می‌کند. روستاولی در این اثر از اساطیر ایرانی، خمسۀ نظامی و ویس و رامین اسدی طوسی تأثیر گرفته است. پلنگینه‌پوش نخستین‌بار به‌کوشش واختانگ ششم پادشاه گرجستان ( ـ۱۷۳۷) به‌چاپ رسید (تفلیس، ۱۷۱۲). این اثر چندبار به فارسی ترجمه و چاپ شده است.