قرشی
قَرْشی
(یا: قارشی؛ به فارسی نَخْشَب یا نَسَف) شهری در جنوب ازبکستان، به فاصلۀ ۳۵۵کیلومتری شمال مرز ازبکستان با افغانستان. مرکز استان کشکه دریا است و ۲۲۷هزار نفر جمعیت دارد (۲۰۰۶). قرشی با قدمتی بسیار بر سر راه مسیر کاروان‌رو از سمرقند و بخارا تا افغانستان و هند قرار داشته است. بعدها بخشی از خانات بخارا شد و تا قرن ۷ق/۱۴م نَخْشَب یا نَسَف نام داشت. نسف مُعرّب نخشب است. از آن به‌عنوان بزرگ‌ترین و زیباترین شهرهای ماوراءالنهر یاد شده است. بعدها به‌واسطۀ رود قرشی که از میان شهر می‌گذرد، قَرْشی نام گرفت. این شهر امروزه با راه‌آهن به تاشکند، آلماتی، و قزاقستان مرتبط است. انستیتوی تربیت معلم و سالن تئاتر و سینما دارد. فرش‌های آن معروف است. عزیزالدین نَسَفی، عارف ایرانی قرن ۷ق صاحب کتاب انسان کامل و احمد نخشبی پارسی‌گوی هند صاحب کتاب طوطی‌نامه از اهالی این شهر بوده‌اند.