قراری گیلانی، محمد ( ـ بنگاله ح ۹۹۲ق)

شاعر ایرانی. پدرش وزیر خان‌احمدخان گیلانی بود. قراری نخست در دستگاه پدرش خدمت می‌کرد، اما پس از عزل و زندانی‌شدن پدر به فرمان شاه‌طهماسب اول صفوی، به عراق و خراسان سفر کرد و در مشهد به‌خدمت ابراهیم‌میرزا صفوی درآمد. سرانجام به هند کوچید و در ۹۸۳ق ملازم جلال‌الدین اکبر گورکانی شد، اما به‌سبب گفتن لطیفه‌ای شاعرانه، پادشاه‌ او را به بنگاله تبعید کرد. بیشتر شاعری غزل‌سرا بود. اشعاری پراکنده و نیز مجموعه‌ای از نامه‌های او به‌جاست.