وصلی سمرقندی، احمد (سمرقند ۱۸۷۰ـ۱۹۲۵)
وَصْلی سمرقندی، احمد (سمرقند ۱۸۷۰ـ۱۹۲۵)
شاعر و دستور‌نویس تاجیکستانی. چندی در بخارا تدریس کرد، اما چون طرفدار شیوه‌های آموزش نوین بود با مخالفت مردم قشری مواجه شد؛ ناچار به زادگاهش بازگشت و کار تدریس را پی‌گرفت. آثارش را به دو زبان فارسی و ترکی جغَتایی می‌نوشت. از آثارش: َنفْعُ‌الطالب در دستور زبان فارسی به‌شیوۀ صرف‌ونحو عربی؛ ارمغان دوستان نزدیک ۴هزار بیت (سمرقند، ۱۹۰۹)؛ تُحْفَة‌الاحباب (تاشکند، ۱۹۱۲) که مجموعۀ اشعار اوست.