قصه های کنتربری
قصه‌های کَنْتِربِری (Canterbury Tales)
مجموعه قصه‌هایی به نظم از جفري چاسِر، منتشرشده به انگلیسی در ۱۵۲۶ و ۱۵۳۲. موضوع و محدودۀ قصه‌ها، زیارتِ مقبرۀ قدیس تامس بکت در کنتربری است؛ ۳۰ تن از شخصیت‌هایی از گروه‌های مختلف جامعه برای زیارت در مسافرخانۀ تابارد، واقع در حومۀ لندن، گرد آمده‌اند، و نویسنده خود را در مصاحبت آنان تصور کرده است. چاسر شخصیت هریک از زایران را در کمال استادی و سادگی در مقدمۀ کتاب توصیف کرده است. صاحب مسافرخانه پیشنهاد می‌کند که برای بهتر گذراندن اوقات این سفر طولانی، هریک از زایران دو داستان در راهِ رفتن و دو داستان در راهِ بازگشت حکایت کند، و می‌پذیرد که در بازگشت از سفر با قضاوتِ خود بهترین حکایت‌کننده را به‌عنوان پاداش به ضیافت شامی در مسافرخانه‌اش مهمان کند، که این حکایت‌های نقل‌شده اساس قصه‌های کنتربری را تشکیل می‌دهد. اگرچه مجموعۀ چاسر کامل نیست و فقط نُه قطعه، ۲۱ قصۀ کامل، و سه قصۀ ناتمام را دربرمی‌گیرد. این اثر را شاهکار چاسر دانسته‌اند، که توصیف دقیقی از زندگی قرون وسطایی انگلستان و نوعی کمدی انسانی جامعۀ بورژوازی در اواخر قرن ۱۴ است. ویلیام بلیک در خلق یک تابلو و گراوری معروف (۱۸۱۰) از گروه زایران کنتربری الهام گرفته است. نخستین چاپ این مجموعه نیز به اهتمام ریچارد پینسون و ویلیام ثین صورت گرفته است.