پشیز
پَشیز
(از ریشۀ پهلوی، با دو صورت نوشتاری دیگر پشی و پشیزه) نام خُردترین سکۀ دوران پادشاهی ساسانی. سکه‌ای بسیار کوچک و نازک از جنس مس یا برنج بود. برخی این نام را معادل زر قلب به‌کار برده‌اند. پورداوود اصل این واژه را آرامی و به‌معنی فلس ماهی معرفی کرده است. برخی نیز منشأ آن را یونانی دانسته‌اند.