پلوکر، یولیوس (۱۸۰۱ـ ۱۸۶۸)
پلوکِر، یولیوس (۱۸۰۱ـ ۱۸۶۸)(Plücker, Julius)
فیزیک‌دان و ریاضی‌دان آلمانی. در بنیادگذاری هندسۀ تحلیلی[۱] سهم مهمی داشت و در زمینۀ پژوهش‌های پرتوهای کاتُدی[۲] نیز، که به کشف الکترون منجر شد، پیش‌گام بود. پلوکر در اِلبِرفِلدِ[۳] ووپرتال[۴] زاده شد و در دانشگاه‌های بُن[۵]، هایدلبرگ[۶]، برلین، و پاریس درس خواند. از ۱۸۲۸ تا ۱۸۳۳، و از ۱۸۳۶ تا ۱۸۴۷ در دانشگاه بُن استاد ریاضی بود، و سپس در آن‌جا استاد فیزیک شد. شش معادله برای منحنی‌های تختِ با درجات بالا به‌دست آورد که به مختصات پلوکر[۷] معروف‌اند. کار او منجر به پایه‌گذاری هندسۀ خطّی[۸] شد. از نخستین کسانی بود که اهمیت بالقوۀ تحلیل طیف شناختی گازها را تشخیص داد و سه خط اول طیف هیدروژن را شناسایی کرد. در ۱۸۵۸، در آزمایش‌هایی که برای تخلیۀ الکتریکی گازها در فشارهای زیاد صورت داد متوجه شد که تخلیۀ الکتریکی منجر به ایجاد درخشندگی فلوئور‌سان[۹] روی دیواره‌های شیشه‌ای لامپ خلأ می‌شود. همچنین دریافت با به‌کاربردن آهنربا و ایجاد میدان مغناطیسی در مجاورت لامپ، درخشندگی پدید آمده روی دیوارۀ شیشه‌ای جابه‌جا می‌شود. یکی از دانشجویان او ثابت کرد درخشندگی یادشده براثر پرتوهای کاتدی پدید می‌آید.