ریونیز
ریوْنیز
در شاهنامۀ فردوسی، سه تن بدین نام خوانده شده‌اند؛ ۱. دلاور ایرانی، پسر کوچک یا نبیرۀ کیکاوس. در نبرد ایرانیان و تورانیان، که به فرماندهی برادرش فریبرز در لاون درگرفت، کشته شد. گیو، برای این که تاج ریونیز به‌دست دشمن نیفتد، وارد نبرد سختی با پیران شد که در آن ۷۰ تن از خاندان کیکاوس کشته شدند؛ ۲. دلاور ایرانی و داماد طوس همراه طوس به توران رفت. طوس، در این سفر، برخلاف فرمان کیخسرو، از جایی گذشت که فرود، برادر شاه، در آن‌جا می‌زیست. ریونیز داوطلب شد تا سرِ فرود را برای طوس ببرد، اما با تیر فرود کشته شد. به فرمان طوس بر فراز سپیدکوه دخمه‌ای برای او ساختند؛ ۳. دلاوری ایرانی از خاندان زرَسپ. همراه سپاه زریر، برای بازگرداندن گشتاسپ، به روم رفت. هنگامی که زریر تاج شاهی را به گشتاسپ داد، ریونیز او را به شاهی ستود.