زوپیر
زوپیر
در روایتِ آمیخته به افسانۀ هرودوت، دوست و همراه داریوش بزرگ در فتح بابل. هنگامی که داریوش آهنگ فتح بابل را داشت و این کار بسیار دشوار می‌نمود، زوپیر خبر شد که یکی از استران باربر سپاه زاییده است. او که می‌دانست تعبیر این فعل پیروزی در جنگی است که در پیش است، موضوع را از همه پنهان داشت و گوش و بینی خود را برید و با چهرۀ خون‌آلود نزد داریوش رفت. داریوش برآشفت و سراغ مجرم را گرفت. زوپیر گفت که او خود چنین کرده است تا اگر داریوش اجازه دهد او به دروازۀ بابل شتابد و خود را مغضوب داریوش قلمداد کند و به درون شهر پناه برد. در این صورت می‌تواند طرف اعتماد رؤسای شهر قرار گیرد و با گرفتن سپاهی برای انتقام، در فرصت مناسب از درون شهر کار را بر سپاه داریوش آسان کند. به این ترتیب و با این توطئه بابل به‌دست داریوش گشوده شد.