زبور مانوی
زَبورِ مانَوی
تألیف مانی، مجموعه‌ای از ادعیۀ مانوی، به زبان آرامی شرقی. از متن زبور مانوی به قبطی بر‌می‌آید که دو زبور منظوم، در میان کتاب‌های مانوی به نام‌های آخرین بزرگان و آخرین تقدیس وجود داشته است. ترجمۀ قطعاتی از این دو زبور به زبان‌های پارتی و فارسی میانه و سغدی در‌دست است. این زبورها مشتمل بر دعاهایی خطاب به ایزدان کیش مانوی است و بخش‌هایی دارد که در هرکدام عبارات معیّنی در طول متن تکرار می‌شود. بخش‌های برجای‌ماندۀ آن به قلم ابوالقاسم اسماعیل‌پور به فارسی ترجمه شده و به‌چاپ رسیده است.