سامانی، ابوجعفر (قرن ۴ق)
سامانی، ابوجعفر (قرن ۴ق)
(محمد بن نصر) از شاهزادگان سلسلۀ سامانیان. در جمادی الاولی ۳۳۵ق ابوعلی بن محتاج چغانی، سپهسالار متمرد سامانیان، ابراهیم سامانی عموی نوح بن نصر سامانی (نوح اول) را در بخارا به امارت برداشت، اما چون میان آنان اختلاف افتاد و ابراهیم بر ضد ابوعلی دسیسه کرد و از سویی ابوعلی چغانی دشمنی مردم را با خود دید، ابوجعفر سامانی را در بخارا به امارت برگزید و در همۀ نواحی خراسان به نام او خطبه کرد. ولی هنگامی که از سوء نیت برخی لشکریان خبر یافت، ابوجعفر را در بخارا گمارد و پس از سامان‌دادن به اوضاع شهر، در شعبان ۳۳۵ق به چغانیان رفت و امیر نوح را از جریان امر آگاه ساخت. ابوجعفر سامانی همراه برادرش احمد و عمویش ابراهیم برای عذرخواهی نزد نوح به سمرقند رفتند. نوح آنان را بخشود، ولی پس از بازگشت به بخارا (رمضان ۳۳۵ق) دستور داد ایشان را کور کردند.