سامری
سامِری
از اَعلام قرآنی. خاله‌زاده و شاگرد موسی (ع). نام سامری سه‌بار در قرآن کریم آمده است (طه، ۸۵، ۸۷، ۹۵)؛ اما بدون تصریح نام او در سوره‌‌هایی دیگر هم این داستان نقل شده است (ازجمله سورۀ اعراف، ۱۴۸ به‌بعد). در ابتدا مورد مهر و محبت موسی و قوم بنی‌اسرائیل بود، اما در غیاب موسی گوساله‌ای زرین ساخت که اثری معجزه‌آسا داشت، چنین وانمود کرد که خداوند در گوساله تجلی کرده و بنی‌اسرائیل را به پرستش آن دعوت کرد. بعد از آن مورد لعن و نفرین موسی قرار گرفت. در نهایت موسی گوساله را نابود کرد و خاکسترش را به دریا ریخت و سامری نیز به عاقبتی سخت گرفتار شد.