چین (زمین شناسی)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط DaneshGostar (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

چین (زمین‌شناسی)(fold)

17076300-3.jpg
17076300-4.jpg
17076300-5.jpg
17076300-6.jpg


چين

خَمی[۱] در لایه[۲]ها یا طبقه‌[۳]های سنگی. اگر این خم در وسط به سمت بالا باشد، طاقدیس[۴] و اگر به سمت پایین باشد، ناودیس[۵] نامیده می‌شود. خطی که در امتداد آن، لایۀ سنگی چین می‌خورد ‌محور[۶]، و صفحۀ اتصال‌ِ محورهای متوالی طبقه‌ها صفحۀ محوری است. چین‌خوردن چینه‌های سنگی زمانی روی می‌دهد که فشارِش موجب خمیده‌شدن آن‌ها شود. به‌مرور زمان، چین‌خوردگی ممکن است اشکال بسیار پیچیده‌ای پیدا کند. این اشکال در رخنمون لایه‌های سنگی صخره‌ها یا برش‌های عمیق سنگ‌ها دیده می‌شوند. چین‌خوردگی در تشکیل رشته‌کوه‌های عظیمی مانند هیمالیا مؤثر بوده است.

 


  1. bend
  2. layer
  3. bed
  4. anticline
  5. syncline
  6. Axis