لامعی گرگانی، محمد بن اسماعیل (ز ۴۶۰ق)

لامِعی گرگانی، محمّد بن اسماعیل (ز ۴۶۰ق)

شاعر ایرانی. در بکرآباد گرگان به‌دنیا آمد. سپس به دربار سلاجقه راه یافت و از وزرای آنان عمیدالملک کندری (۴۱۵ـ۴۵۶ق) و خواجه نظام‌الملک طوسی (۴۵۵ـ۴۶۵ق) را مدح گفت. با شعرایی چون برهانی نیشابوری، سوزنی سمرقندی و عمعق بخارایی مناظرۀ شعری و در هجو دستی داشت. از سبک خراسانی و شیوۀ شاعران دورۀ اول غزنوی پیروی می‌کرد. توصیف طبیعت و آوردن ترکیب‌‌ها و واژه‌های مهجور و عربی از ویژگی‌های شعر اوست. دیوان لامعی گرگانی به کوشش محمددبیر سیاقی به‌چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۵۵ش).