یحیی سیفی (قزوین ۸۸۵ـ اصفهان ۹۶۲ق)
یَحیی سِیفی (قزوین ۸۸۵ـ اصفهان ۹۶۲ق)
مشهور به یحیی معصوم، دانشمند، تاریخ‌نگار و شاعر ایرانی. از سادات سیفی قزوین و از پیشوایان اهل تسنن بود. از علوم عقلی و نقلی بهره‌مند بود و در نگارش تاریخ مهارت داشت. میریحیی حافظه‌ای قوی داشت. ابتدا در خدمت شاه‌طهماسب اول صفوی محترم و معتبر بود، اما به‌سبب پافشاری بر مذهب خویش از چشم شاه‌طهماسب افتاد و اموالش مصادره و در اصفهان زندانی شد. یک‌سال و نیم بعد در همان زندان درگذشت. از آثارش: لبّ‌التواریخ (۱۳۱۴ش)؛ مختصرالتواریخ در تکمیل لبّ‌التواریخ.