سلجوقیان شام
سَلجوقیان شام (حک: ۴۸۷ـ۵۱۱ق)
شاخه‌ای حکمران از سلسلۀ سلجوقیان در شام. بنیانگذار این خاندان تُتُش بن الب‌ارسلان بود. ملکشاه سلجوقی سرزمین شام را به اقطاع به وی واگذار کرد (۴۷۰ق). پس از مرگ ملکشاه (۴۸۶ق) تُتُش، طغیان کرد و اندکی بعد حکومت شام را مستقل ساخت. پس از او، پسرانش رِضْوان بن تُتُش در حَلَب و دُقاق بن تُتُش در دمشق حکومت کردند. سپس اَلْب‌اَرْسَلان اَخْرَس و برادرش، سلطان شاه بن رِضْوان، به‌‌سلطنت پرداختند و در آخر به‌دست اتابکان دمشق و امرای اَرْتُقیّۀ دیاربکر ازمیان رفتند.