سلطان حسین صفوی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط DaneshGostar (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - '\\2' به '<!--2')
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

سلطان‌حسین صفوی (۱۰۷۹‌ـ‌۱۱۴۲‌ق)

سلطان‌حسين صفوي

(شاه سلطان‌حسین) نهمین پادشاه (حک: ‌۱۱۰۵‌ـ‌۱۱۳۵‌ق) سلسلۀ صفویه و فرزند شاه سلیمان اول صفوی. پادشاهی ترسو، ضعیف‌النفس و کم‌آزار بود و به امور مذهبی و احکام شرعی اهتمامی تمام داشت. در زمان سلطنت او، خواجه‌های حرم و زنان حرمسرا نفوذ فراوانی در ادارۀ کشور به‌دست آوردند که موجب پریشانی اوضاع و نارضایی مردم شد. روس‌ها نیز از این فرصت استفاده و به شمال کشور حمله کردند. ازبک‌‌ها در خراسان آشوب به پا کردند و امام عمان نیز به بحرین و دیگر مناطق تجاوز کرد. افغان‌ها که از ستم‌ گرگین‌خان گرجی، حاکم قندهار، به‌ستوه آمده بودند، به سرکردگی محمود افغان روی به پایتخت (اصفهان) نهادند و این شهر را پس از چند ماه محاصره، بیهیچگونه مقاومتی تسخیر کردند. شاه سلطانحسین در ۱۲ محرم ۱۱۳۵ق، بهدست خود تاج بر سر محمود افغان گذارد و تحت نظر قرار گرفت و در ۱۱۴۲ق به دستور اشرف افغان به‌قتل رسید.