سقیفه بنی ساعده
سَقیفۀ بَنی ساعِده
(سقیفه به‌معنای سایه‌بان و مکان سقف‌دار، و بنی‌ساعده قبیله‌ای از انصار) سایه‌بانی در مدینه که طایفۀ بنی‌ساعده برای مشورت در امور مهم قبیله خود در آن مکان جمع می‌شدند. حوادث سقیفۀ بنی‌ساعده بیشتر از خلیفۀ دوم، عمر بن خطاب، گزارش شده است. براساس این گزارش‌ها، در ۲۸ صفر ۱۱ق وقتی خبر رحلت حضرت رسول (ص) در مدینه پخش شد، درحالی‌که هنوز حضرت علی (ع)، فضل بن عباس و چند تن از یاران پیامبر (ص) مشغول غسل‌دادن پیکر رسول خدا بودند، عده‌ای از مهاجران در این سقیفه جمع شدند و به تعیین جانشین پیامبر (ص) پرداختند. سرانجام ابوبکر ابی‌قُحافه را به خلافت تعیین کردند و این حق را برخلاف دستور الهی از امام علی (ع) گرفتند. ماجرای سقیفۀ بنی‌ساعده در تاریخ اسلام اهمیت فراوان دارد.