سودابه
سودابه
(یا: سوتاپَک) در شاهنامۀ فردوسی، دختر شاه هاماوَران و زن کِیکاوس. پدر سودابه، که تاب دوری دختر خود را نداشت، به نیرنگ کیکاوس را به نزد خود دعوت کرد و سپس او را به بند کشید؛ که سودابه نیز همراه او بود. چون سیاوش پس از سال‌ها دوری از پدر نزد او بازگشت، سودابه دل به او باخت. اما سیاوش درخواست سودابه را نپذیرفت. سودابه جامۀ خود درید و درباریان را خبر کرد. کیکاوس تن سیاوش را بویید و چون بوی گلاب و مشک تن سودابه را نیافت، سودابه را سرزنش کرد. سودابه باز توطئه کرد و کیکاوس ناچار سودابه و سیاوش را برای اثبات به بی‌گناهی به گذشتن از آتش فرمان داد. در نتیجۀ این آزمایش سودابه به گناه دروغ محکوم به مرگ شد؛ اما به خواست سیاوش، کیکاوس او را بخشود. پس از کشته شدن سیاوش در توران به دست افراسیاب، رستم با خنجر سودابه را به دو نیم کرد.