سیده نفیسه (مکه ۱۴۵ـ مصر ۲۰۸ق)
سِیّده نفیسه (مکه ۱۴۵ـ مصر ۲۰۸ق)
از بانوان دانشمند و پارسا، دختر حسن بن زید بن حسن بن علی بن ابی‌طالب (ع). در مدینه با زهد و عبادت به‌سر می‌برد و با اسحاق مؤتمن، فرزند امام صادق (ع)، ازدواج کرد و از ایشان پسری به نام قاسم و دختری به نام ام‌کلثوم تولد یافت، سپس با شوهر و فرزندانش به مصر رفت و بعد از هشت سال در ماه رمضان درگذشت. سیده نفیسه را «طاهره» و «کریمة‌الدارین» لقب داده‌اند و کرامت‌هایی بسیار درباره‌اش نقل کرده‌اند. آرامگاه او در مصر زیارتگاهی مهم است که عباسیان و فاطمیان و سایر حکمرانان پیوسته به تعمیر و تزیین آن کوشیده‌اند. جمعی از دانشوران ازجمله شافعی از او حدیث شنیده‌اند.