شاه منصور ( ـ ۷۹۵ ق)
شاهمنصور ( ـ۷۹۵ق)
از پادشاهان (حک: ۷۹۰ـ۷۹۵ق) مشهور آل مظفر. فرزند شرف‌الدین مظفر دوم، برادر شاه یحیی، و داماد شاه شجاع بود. در لشکرکشی به آذربایجان (۷۷۷ق) همراه شاه شجاع بود و به حکومت دربند، شیروان و شماخی دست یافت اما با نزدیک‌‌شدن سپاه جلایری آن نواحی را رها کرد و به شیراز آمد. شاهمنصور به‌عنوان سردار شاه شجاع، در ۷۷۹ق، نتوانست شورش برادرش، یحیی، را در یزد بخواباند و، به‌همین سبب، به سلطان حسین ایلکانی پناهنده شده و از جانب او به حکومت همدان رسید. مدتی بعد نیز از طرف احمد جلایری به حکومت خوزستان دست یافت. وی در زمان شاه شجاع و جانشین او، زین‌العابدین، حاکم خوزستان بود. هنگامی که زین‌العابدین از تیمور به‌سوی بغداد می‌گریخت شاهمنصور او را دستگیر و در قلعۀ سلاسل زندانی کرد و خود به شیراز آمد و بر تخت نشست (۷۹۰ق). پس از آن به سرکوب دیگر شاهزادگان مظفری پرداخت. او برای مقابله با امیرتیمور از سلطان ایلدرم بایزید عثمانی، درخواست کمک کرد، که با امتناع او مواجه شد و سرانجام در جنگ با امیرتیمور کشته شد. شاهمنصور به شجاعت و دلاوری موصوف و از ممدوحان حافظ بود.