شفیع عباسی
شفیع عبّاسی (اصفهان قرن ۱۱ق)
(نام اصلی: محمد شفیع اصفهانی) نگارگر ایرانی. از نخستین هنرمندانی بود که به نقاشی گل و مرغ پرداخت. شفیع عباسی در دربار شاهان صفوی ـ شاه‌صفی اول، و شاه‌عباس دوم ـ هنرآفرینی کرد. به طبیعت عشق می‌ورزید و در نقاشی از طبیعت، پرندگان، و گل‌ها مهارت داشت. نقاشی گل و مرغ را رواج داد. همچنین خط‌های نسخ، رقاع و نستعلیق را خوش می‌نوشت. آثارش را با عباراتی همچون «کمینه شفیع عباسی»، و «محمد شد شفیع هر دو عالم» رقم می‌زد. احتمالاً به هند رفته، و حدود ۱۰۸۵ق در شهر آگره درگذشته است. ازجمله نقاشی‌هایش عبارت‌اند از مرقَّع بسیار نفیسی از گل‌های مختلف ازجمله سنبل (۱۰۵۰ق)، بوتۀ گل بنفشه (۱۰۵۴ق)، کبک روی شاخۀ گل سیب (۱۰۶۶ق)، نیز درویش خفته (۱۰۶۱ق).