مبارک، علی (دلتای نیل ۱۸۲۳ـ۱۸۹۳)
مُبارَک، علی (دلتای نیل ۱۸۲۳ـ۱۸۹۳)
مورّخ، داستان‌نویس، دولتمرد و آموزشگر مصری. نخستین مصری بود که در زمان خدیو عباس اول وزیر آموزش و پرورش شد و در حکومت خدیو اسماعیل به اوج نفوذ و قدرت رسید؛ چندان که هم‌زمان با کار وزارت امور عمومی، آموزش و پرورش و اوقاف را به‌عهده داشته است. بنیادگذار کتابخانۀ مصر و دارالعلوم (دانشسرای) مصر بود که اکنون شعبه‌ای از دانشگاه قاهره است. مهم‌ترین اثر مبارک دائرةالمعارف ۲۰جلدی بسیار مفصلی است که به‌سبب جامعیت، برای محققان تاریخ قرن نوزدهم مصر، منبعی بسیار ارزشمند به‌شمار می‌آید. مبارک یک رمان چهارجلدی به نام آیت دین هم در شرح ماجراجویی‌های یک شیخ ازهری نوشته است، که برای آموختن راه و روش‌های اروپایی به انگلستان می‌رود و در یک شرکت به کار مشغول می‌شود. این کتاب نخستین اثر ادبی مدرن عربی است و در آن کُنش عمدتاً از طریق گفت‌وشنود [دیالوگ] به‌پیش می‌رود؛ گرچه آن را اغلب، به خطا، به قصۀ عیسی ابن هشام شاهکار مُوَیْلِحی نسبت داده‌اند.