شعبان
شَعبان
(یا: شعبان‌المعظم) نام ماه هشتم در گاه‌شماری (تقویم) هجری قمری اعراب، پس از رجب و پیش از رمضان. در دورۀ جاهلی عاذل نامیده می‌شد. گفته‌اند چون در این ماه خیر فراوان و روزی بندگان تقسیم (منشعب) می‌شود آن را «شعبان» نامیده‌اند. ولادت امام حسین (ع) در سوم، ولادت حضرت ابوالفضل‌العباس (ع) در چهارم، ولادت حضرت امام زین‌العابدین (ع) در پنجم، و ولادت حضرت قائم (عج) در پانزدهم این ماه واقع شده است. شب پانزدهم ماه شعبان را شب برات (لیلة‌البرات) می‌خوانند؛ روایت است که در این شب به ارادۀ خداوند «براتی» برای رهایی مؤمنان از آتش دوزخ نوشته می‌شود. همچنین گفته‌اند که در این شب فهرست کسانی که درطی سال بعد می‌باید از دنیا بروند، از سوی حضرت حق تسلیم ملک‌الموت (عزرائیل) می‌شود. ایام‌البیض نیز که اعمال مستحبی برای آن قائل شده‌اند، مقارن با پانزدهم شعبان است.