شورای قیمومت سازمان ملل متحد
شورای قیمومت سازمان ملل متّحد
از ارکان شش‌گانۀ سازمان ملل متحد، مرکب از پنج کشور عضو دائمی شورای امنیت که ادارۀ مناطق تحت قیمومت برعهدۀ آن‌هاست و نیز سایر کشورهایی که برای مدت سه سال از سوی مجمع عمومی انتخاب می‌شوند. هر کشور عضو شورای قیمومت یک رأی دارد و تصمیم‌گیری با اکثریت آرای کشورهای عضو شورا اتخاذ می‌شود. شورای قیمومت، عهده‌دار اجرا و استقرار نظام قیمومت بین‌المللی است که در فصل دوازده منشور ملل متحد پیش‌بینی شده است و وظیفۀ نظارت و ادارۀ سرزمین‌های تحت قیمومت سازمان ملل متحد را برعهده دارد. هدف اصلی از نظام قیمومت بین‌المللی کمک به پیشرفت ساکنان سرزمین‌های تحت قیمومت و توسعۀ آن‌ها در جهت خودمختاری و استقلال بود. امروزه، وضع این سرزمین‌ها، یا به‌عنوان کشورهای مستقل یا با پیوستن به کشورهای همجوار، تثبیت‌شده است و به استقلال رسیده‌اند. آخرین سرزمین تحت نظام قیمومت سازمان ملل متحد، سرزمین جزایر پالائو در اقیانوس آرام بود که توسط امریکا اداره می‌شد و در نوامبر ۱۹۹۴ شورای امنیت به قیمومت آن پایان داد. با استقلال سرزمین مذکور، شورای قیمومت حسب مورد تشکیل جلسه می‌دهد.