شناسه (دستور زبان)
شِناسه (دستور زبان)
در اصطلاح دستور زبان، آن جزء از فعل که نمایندۀ شخص و شمار باشد. هر فعل از دو جزء اصلی بن و شناسه تشکیل می‌شود. شناسه فقط به بن فعل متصل می‌شود، شناسه‌ها عبارت‌اند از «ـَ م، ی، ـَ د، یم، ید، ـَ ند». در سوم‌شخص مفرد ماضی، به‌جز ماضی التزامی، شناسه محذوف است.