شیده
شیدِه
در شاهنامۀ فردوسی، پسر افراسیاب که پدرش او را از فرط زیبایی شیده نام نهاد. نام دیگر او پَشَنگ بود. شیده به هنگام روی‌آوردن سیاوش به افراسیاب، ارمغان‌های افراسیاب را برای سیاوش برد و در بازی چوگان میان افراسیاب و سیاوش از یاران سیاوش بود. او در نبردهای رستم با افراسیاب حضور داشت و پس از آزادی بیژن، به هنگام انگیخته‌شدن تورانیان، یکی از دو فرماندۀ سپاه توران بود و افراسیاب او را به فرمانروایی خوارزم برگزیده بود. شیده با رشادت با اَشکِش، پهلوان ایرانی، نبرد کرد، شکست خورد و فرار کرد. کِیخسرو در نبرد بزرگ خود با افراسیاب میل بسیاری به درآویختن با شیده داشت و سرانجام او را در نبردی تن به تن کشت.