شیروی
شیروی
در شاهنامۀ فردوسی دو تن بدین‌نام خوانده شده‌اند؛ ۱. دلاور ایرانی و از سرداران روزگار فریدون. او از دلاورانی بود که منوچهر را در کین‌خواهی ایرج یاری دادند. شیروی در مأموریت قارَن و سفر او به آلان‌دِژ، سردار سپاه ایران، و در روزگار پادشاهی منوچهر گنج‌دار او بود؛ ۲. دلاور تورانی که در نبردهای ایرانیان با تورانیان در زمان گرشاسپ به میدان رفت. قارن و سام او را تاب نیاوردند، اما گرشاسپ او را کشت.