شکار فک
شکار فُک (sealing)
فُک را برای گوشت، پیه و پوست صید می‌کنند که به‌عنوان پوست (خز) مرغوب فروخته می‌شود. طرفداران محیط زیست، با موفقیت‌هایی، برای توقف صید فک برای پوست آن مبارزه کرده‌اند. اتحادیه اروپا واردات پوست توله فُک را در ۱۹۸۳ ممنوع کرد، و باعث سقوط تقریباً کامل بازار پوست فک شد. اما، صیادان فک از نروژ و روسیه همچنان به شکار گسترده فک‌های چنگ‌دار و کلاه‌دار در آب‌های یخبندان گرینلند و دریای سفید ادامه می‌دهند. فُک خزدار شمالی کالورینوس، بیش از سایر فک‌ها در جزایر پریبیلوف، نزدیک آلاسکا، صید تجاری می‌شود. صید فک در اواخر قرن ۱۸ به اوج رسید؛ صید فک جنوبگان به حدی بود که تا ۱۸۲۲ گونه‌های آن در آستانه انقراض قرار گرفت. در ۱۷۹۸ یک ناوگان صیادی ۱۰۰هزار فک را در یکی از جزایر خوان فرناندس صید کرد. تا ۱۸۰۷ صید تقریباً متوقف شده بود. دولت کانادا در دسامبر ۱۹۹۵ محدوده صید فک را در امتداد سواحل اقیانوس اطلس کانادا ۳۰درصد افزایش داد، و بدین‌ترتیب در سال ۲۵۰هزار فُک دیگر صید می‌شوند.