مریض خانه نسوان
مریض‌خانۀ نِسْوان
اولین بیمارستان زنان در ایران. در ۱۳۳۵ق، به فرمان احمدشاه قاجار، دکتر امیرخان ملقب به امیراعلم، این بیمارستان را در خیابان لختی (سعدی کنونی) تأسیس کرد. دارای بخش‌های زنان، چشم‌پزشکی، داخلی و بعدها دندان‌پزشکی و کودکان بود و، به همین سبب، به بیمارستان زنان و کودکان نیز شهرت داشت. سرپرستی بخش زنان و زایشگاه آن با یک قابلۀ فرانسوی و سپس یک پزشک زن اروپایی بود. کلاس‌های آموزش پرستاری و قابلگی داشت و محصلان دارالمعلمات (دانشکدۀ دخترانۀ تربیت معلم) در آن آموزش می‌دیدند. در ۱۳۲۲ش، یک بیمارستان تخصصی بیماری‌های زنان در خیابان شاه‌رضا (انقلاب کنونی) مقابل پیچ‌شمران احداث و مریض‌خانۀ نسوان به بیمارستانی عمومی تبدیل و بخش گوش و حلق و بینی به آن افزوده شد. یک سال بعد، برای قدردانی از خدمات دکتر امیراعلم، بیمارستان امیراعلم نام گرفت. در ۱۳۲۸ بر اثر آتش‌سوزی تخریب و سپس، تجدید بنا شد.