مجمر اصفهانی، حسین (زواره ۱۱۹۰ـ تهران ۱۲۲۵ق)
مِجْمَر اصفهانی، حسین (زواره ۱۱۹۰ـ تهران ۱۲۲۵ق)
(یا: مجمر طباطبایی) شاعر ایرانی. از شاعران انجمن ادبی نشاط اصفهان بود. در جوانی به تهران کوچید و به یاری نشاط اصفهانی به دربار فتحعلی شاه قاجار راه یافت و او و پسرش، حسن‌علی میرزا، را مدح گفت و لقب مجتهدالشعرایی گرفت. قطعاتی منثور به سبک گلستان سعدی و یک مثنوی به سبک تحفة‌العراقین خاقانی دارد. او شاعری قصیده‌سرا بود و در سروده‌هایش بیشتر از انوری، خاقانی و امیرمعزی پیروی می‌کرد. از پیش‌گامان دورۀ بازگشت است. پیکرش را در قم به‌خاک سپردند. دیوان او به‌چاپ رسیده است (تهران، ۳۱۲ش).