شوشتری، قاضی نورالله (۹۵۶ـ۱۰۱۹ق)

شوشْتری، قاضی نورالله (۹۵۶ـ۱۰۱۹ق)
(مشهور به شهید ثالث) قاضی، فقیه، متکلّم، و رجال‌شناس شیعی، ساکن هند. پدرش، سید شریف، از مجتهدان بزرگ شوشتر بود. قاضی نورالله علوم نقلی و عقلی را نزد پدرش و طب را نزد حکیم مولانا عمادالدین فراگرفت. در ۹۷۹ق برای ادامه تحصیل به مشهد رفت. شوشتری در ۹۹۲ق از مشهد به هند رفت و به‌واسطۀ حکیم ابوالفتح گیلانی به دربار اکبرشاه راه یافت. اکبر او را جانشین شیخ معین، قاضی لاهور، کرد. قاضی نورالله تقیه نمی‌کرد و به مذهب شیعه عمل می‌کرد. با مرگ ابوالفضل، مشاور باوفای اکبرشاه، قاضی نورالله حامی همیشگی خود را از دست داد. او در حالی‌که به‌وسیلۀ دشمنان سرسخت سنی احاطه شده بود، اثر بزرگش احقاق‌الحق را نوشت که در انتقاد از سه خلیفۀ اول است و خشم رهبران سنی را برانگیخت. دستیابی سلطان سلیم به سلطنت بعد از مرگ اکبر امید را در رهبران متعصب سنی زنده کرد. سرانجام امپراطور دستور داد با تازیانه خاردار او را شلاق بزنند و وی در زیر ضربات شلاق جان سپرد. از دیگر آثار اوست: مصائب‌النوادر؛ الصوارم المهرقه در رد کتاب الصواعق‌المحرقه، اثر ابن حجر هیتَمی، که حملات سخت نویسنده به شیعه است؛ و مجالس المؤمنین که اساسش بر نشر دعوت شیعه و معروف‌ترین کتاب اوست.