شکل (منطق و فلسفه)
شِکل (منطق و فلسفه)
(در لغت به‌معنی هیئت و صورت) در اصطلاح علوم عقلی به دو معنی به‌کار رفته است: ۱. یکی از کیفیات مختص به کمیات، یعنی اوصاف و حالاتی که بر جسم عارض می‌شود. بدین‌جهت شکل عبارت از هیئتی است که در مقدار یا در جسم از حیث محدود‌بودن آن به حد حاصل می‌شود. ۲. در علم منطق، حالات مختلف وضعیت حد وسط نسبت به اکبر و اصغر را شکل‌های قیاس می‌خوانند.