الصباح، شیخ سعد عبدالله السالم
صَباح (الصَّباح)، شیخ سَعْد عَبْدالله السّالِم
سیاستمدار و ولیعهد کویت، از ۱۹۷۸ نخست وزیر آن کشور. او، که بزرگ‌ترین پسر امیر سابق کویت شیخ عبدالله السّالم الصّباح بود، در آغاز ۱۹۷۸، پس از به‌امارت رسیدن پسر عمویش شیخ جابر الصباح، به ولیعهدی رسید تا تضمین شود که امارت از خاندان صباح بیرون نخواهد رفت. شیخ سعد، که در مقایسه با شیخ جابر اجتماعی‌تر و کمتر زاهدمنش و ترشروی بود، به‌سبب این خصوصیت‌ها نزد برخی از مردم محبوبیت بیشتری داشت، اگر چه پیشینه‌اش در مسائل انتظامی و امنیتی و بدبینی‌اش به مجلس او را از چشم دیگران انداخت. شیخ سعد پس از انجام تحصیلات ابتدایی در کویت، در مدرسۀ پلیس هندون در انگلستان مشغول به تحصیل شد و در ۱۹۴۵، پس از بازگشت به میهن، در مقام نایب رئیس دستگاه پلیس شهر کویت خدمت کرد؛ در آن زمان ریاست این دستگاه بر‌عهدۀ عمویش شیخ صباح بود. با ادغام ادارات پلیس و امنیت عمومی در ۱۹۶۱، شیخ سعد به ریاست هر دو و وزارت کشور منصوب شد و تا ۱۹۷۷ در این مقام باقی ماند. او از ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۷ وزیر دفاع کویت نیز بود. در ۱۵ ژانویه ۲۰۰۶ به‌مدت ۱۰ روز امیر کویت شد.