صندوق تعاون

مؤسسۀ اعتباری و دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی. به‌منظور حمایت از شرکت‌های تعاونی، توسعه و تعالی بخش تعاونی کشور و زمینه‌سازی برای حفظ اشتغال موجود و کمک به ایجاد فرصت‌های شغلی جدید در قالب تشکل‌های تعاونی به‌ویژه به‌صورت اشتغال مولد، پایدار و زود بازده، در بند ۳۱ تبصرۀ دوازده قانون بودجۀ ۱۳۶۸ کل کشور، تشکیل صندوق تعاون با سرمایه‌ای به میزان ۵‌میلیارد ریال پیش‌بینی شد که بودجۀ آن از محل بازپرداخت وام‌های اعطایی و اعتبارات سرمایه‌گذاری دولت در اجرای طرح اشتغال بیکاران به شرکت‌های تعاونی و مراکز گسترش خدمات تولیدی و عمرانی و سایر دستگاه‌های اجرایی تأمین می‌شد. این صندوق در همان سال رسماً تأسیس شد و فعالیت خود را آغاز کرد. طی بند ۵ مادۀ ۱ قانون متمم بودجۀ ۱۳۶۸ با پیگیری‌های به‌عمل آمده و اقدامات مؤثر برای کمک به اشتغال آزادگان و تأمین سهم سرمایه‌گذاری آنان که غالباً عضو تعاونی‌های تحت پوشش بوده‌اند، مبلغ ۳‌میلیارد ریال دیگر نیز به سرمایۀ صندوق افزوده شد و رسماً سرمایۀ آن به ‌۸میلیارد ریال افزایش یافت. در ۱۳۷۰ با تشکیل وزارت تعاون براساس تبصرۀ ۲ از مادۀ ۶۵ قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران، صندوق تعاون به‌منظور انجام فعالیت‌های اعتباری بخش تعاون با کلیه دارایی‌ها و تعهدات خود از وزارت کار و امور اجتماعی منفک و به وزارت تعاون ملحق شد و وظایف و اختیارات مجمع عمومی آن به وزیر تعاون انتقال یافت. صندوق تعاون در راستای تحقق هرچه بیشتر اهداف بخش تعاونی کشور و رسیدن به سهم ‌۲۵درصدی این بخش در اقتصاد ملی و تقویت زنجیرۀ تولید، توزیع، و مصرف و ارتقاء سطح کمی و کیفی تولیدات و خدمات تعاونی‌ها و همچنین زمینه‌سازی برای ایجاد فرصت‌های شغلی جدید و حفظ اشتغال موجود، تسهیلات اعتباری خود را در اختیار متقاضیان بخش تعاون قرار می‌دهد.