ضیایی مرندی، جهانگیر (۱۲۷۵ـ قم ۱۳۵۲ق)
ضیایی مَرَندی، جهانگیر (۱۲۷۵ـ قم ۱۳۵۲ق)
| جهانگیر ضیایی مَرَندی | |
|---|---|
| زادروز |
1275ق |
| درگذشت | قم 1352ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | پزشک |
| شغل و تخصص های دیگر | ادیب |
| لقب | ناظم‌الملک |
| آثار | دیوان شعر (1313، 1346ش)؛ تفسیر سورۀ العصر؛ سیاست‌نامه؛ سفرنامۀ استانبول؛ سفرنامۀ بغداد |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
ملقب به ناظم‌الملک، پزشک و ادیب ایرانی. در ۱۳۰۰ق در وزارت خارجه به‌کار پرداخت. در ۱۳۰۴ـ۱۳۰۵ق همراه پدرش از کارگزاران تعیین حدود مرزی ایران و افغانستان و از ۱۳۱۰ تا ۱۳۱۲ق معاون کمیسیون مرزهای خراسان بود. در ۱۳۱۳ کارگزار آذربایجان و در ۱۳۱۷ـ۱۳۲۲ق سرکنسول ایران در تفلیس و در ۱۳۲۳ق کارگزار خراسان شد و یک‌چند نیز مدیر کل و کفیل وزارت خارجه بود. از آثارش: دیوان شعر (۱۳۱۳، ۱۳۴۶ش)؛ تفسیر سورۀ العصر؛ سیاست‌نامه که ترجمۀ منظوم‌نامۀ حضرت علی (ع) به مالک اشتر است؛ سفرنامۀ استانبول؛ سفرنامۀ بغداد؛ سفرنامۀ کابل؛ سفرنامۀ موصل؛ ترجمۀ فارسی خطب نهج‌البلاغه؛ حقیقت‌نامه که ترجمۀ منظوم وصایای حضرت علی (ع) است (استانبول، ۱۳۳۱ق؛ تهران، ۱۳۲۷ش).